توی کتاب جز از کل
همه بچه ها دارن صندلی بازی میکنن
و منتظرن موسیقی قطع بشه تا روی صندلی بشینن
همه در تب و تاب ان که یه وقت نسوزن و به موقع بشینن
در همین حین راوی قصه میگه:
بازی یک جور تمثیل است؛ به اندازه کافی
صندلی یا خوشبختی وجود ندارد که به همه برسد
همینطور غذا، همینطور شادی
همینطور تخت و شغل و خنده و دوست و لبخند و پول
و هوای تمیز برای نفس کشیدن...
و موسیقی همچنان ادامه دارد.
زندگی دوباره...برچسب : نویسنده : sanazstory بازدید : 192