نزدیک ۳۰ سالگی همه چیز منطقی حتی عشق

داشتیم با دختر ۲۱ ساله درمورد رابطه یکی از همکارهامون

حرف می زدیم که دختر پسر رو به خاطر یه پسر دیگه ول

کرده ولی پسر اونقدری عاشق بوده که هنوز توی گذشته اش

گیر کرده که من یهوویی گفتم خب سنشون کمه و طبیعی که

این مسائل براشون پیش بیاد و حالا به دختر ۲۱ ساله برخورده

میگه این رو نگو گاهی یه آدم توی سن کم می تونه خیلی بهتر

از سن بالاها عاشق باشه و تو خودتم توی ۲۹ سالگی اشتباه

میکنی. درسته من اشتباه انتخاب کردم و می کنم و اصلا توی

این شکی نیست ولی الان نگاه به آدم مقابلمم میکنم و میگم

چقدر برای من انرژی می زاره و همون قدر که انرژی می زاره

من واسش قدم برمی دارم و حتی اگه نباشه هم برام اهمیتی

نداره چون من فقط با گم کردن خودم تمام زندگیم رو از دست

دادم نه با رفتن آدمی که به هرحال چه با مرگ چه با دلایل دیگه

از من گرفته خواهد شد. شاید حرفم غلط باشه ولی می دونم

هرچی قبلا وابسته‌تر بودم الان نیستم و عشقی که به معنا سابق

برای من وجود داشت دیگه برام وجود نداره و نخواهد داشت